Irytek - zapomniany przez Heymana

Chyba każdy oglądał "Harry'ego Pottera", ale tylko większość go czytała. Osobiście jestem fanką tej serii, zresztą jak połowa świata. Czarodzieje, którzy uczą się panować nad swoimi umiejętnościami i zły czarny charakter, który chce znowu mieć władzę, oraz jeden chłopiec, który jest w stanie pokonać koszmar prawie każdego czarodzieja.

To każdy mugol pamięta. Pamięta Hagrida, McGonagall, madame Maxime... Długo by wiemieniać. Ale czy ktoś, kto tylko oglądał, przypomina sobie taką postać jak Irytek?

Został on usunięty ze scen w "Kamieniu Filozoficznym". Miał go zagrać brytyjski aktor Rik Mayall, który, nawiasem mówiąc, świetnie pasował do tej roli.

Nieczułość na korytarzu

Czy ludzie w dzisiejszych czasach są nieczuli? Czy po prostu nie chcą mieć nic wspólnego z przykrymi sytuacjami? Tak jakby to co złe ich nie dotyczyło, jakby oni byli czyści, a jakakolwiek pomoc pobrudziłaby ich krystaliczny wizerunek.

Jak wszyscy o świętach, to i ja również

Święta. Cudowny okres, w którym wybacza się wrogom, znajduje nową miłość, daje innym prezenty, spotyka się z rodziną. Kto ich nie lubi?

Osobiście uwielbiam święta (brak nauki, można w spokoju czytać książki, spać tak długo jak się chce), ale są pewne rzeczy, które na pewno nie tylko mnie denerwują. Mam zamiar przedstawić je wszystkie w tym poście (jeśli jakiekolwiek są).

#1 "Delirium" Lauren Oliver

Tytuł: "Delirium"
Autor: Lauren Oliver
Liczba stron: 360 (w tym 351 samej książki)
Rok wydania: 2011 (2012 - Polska)
Wydawnictwo: Otwarte
Ocena: świetnie wykreowany świat

Wyobraźcie sobie świat, w którym miłość jest chorobą. I to w dodatku taką, która zabija. Każdy może zostać jej ofiarą. Dlatego wymyślono lek na delirię. Ludzie ustawiali się po niego kilometrowymi kolejkami, wszyscy chcieli zostać wyleczeni. Jednak lek poniżej osiemnastego roku życia zamiast leczyć szkodzi, więc przez pierwsze naście lat każdy jest narażony na zakażenie tą straszną chorobą.

Las marzeń

Gdy byłam jeszcze dzieckiem biegającym ze śmiechem po podwórku i myślącym, że od całowania można zajść w ciążę, zawsze, gdy ktoś się mnie pytał, kim chcę zostać w przyszłości, odpowiadałam: leśniczym.

Tak, właśnie nim (to nie jest śmieszne!).

Mały księżyc

Ozesek powiedziała dzisiaj, że niebo wygląda tak, jakby miało za chwilę oderwać się od księżyca i spaść. Siedziałyśmy wtedy u mnie na łóżku i przyglądałyśmy się niebu, wymyślając różne historie, co się z nim stanie. Najlepszą historię wymyśliła Ozesek.

Zmiany... chyba na lepsze

Zauważyłam, że mój blog jest masakrycznie nudny. Może jest to przyczyna tak rzadkich wpisów? Albo beznadziejnych tematów? A może po prostu ja nie mam talentu do prowadzenia bloga?